بی گمان خداوند توانایی خلقت آدم وحوا با هم را داشته اما چه ضرورتی وجود داشت که این کار را انجام ندهد. خداوند می تواند تمام ابنای بشر را به صورت مستقل و دفعی بیافریند، نه از طریق نظام اسباب و مسبباب، اما خداوند کاری را بر می گزیند که مطابق با نظام احسن باشد. علاوه شما می دانید که این دو، دو جنس مخالف هم نیستند تا نیاز به خلق مجدد داشته باشد.
گرچه معتقدیم خداوند حکیم بوده و هیچ کار او بدون حکمت نمی باشد، اما این بدان معنا نیست که بتوانیم تمام حکمت ها را با اندیشه خود به دست آوریم.
در این جهان، برخی از بندگان خالص خدا، حکمت هایی را درمی یابند که حتی پیامبران بزرگ الاهی نیز در نگاه اول نتوانسته اند به آنها دست یابند که نمونه روشنی از آن را می توان در داستان موسی (علیه السلام) و خضر (علیه السلام) مشاهده کرد.[1]
خداوند با آن که مرد و زن را در اصل انسانیت و توانایی رشد مادی و معنوی و مسئولیت در برابر رفتارها مساوی آفریده است، اما به دلایل حکیمانه ای، رتبه مردان را برتر از زنان قرار داده است،[2] که این رتبه بندی، تأثیری در انسانیت آنها ندارد؛ زیرا چنین رده بندی هایی در میان پیامبران نیز وجود داشته و برخی از آنها در رتبه برتری نسبت به سایرین قرار دارند.[3]
بر این اساس، محتمل است تقدم خلقت آدم بر حوا، برای نشان دادن همین تفاوت در رتبه باشد.
[1] کهف، 82-65.
[2] بقره، 228؛ "لِلرِّجالِ عَلَیْهِنَّ دَرَجَة".
[3] بقره، 253؛ "تِلْکَ الرُّسُلُ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلى بَعْضٍ مِنْهُمْ مَنْ کَلَّمَ اللَّهُ وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجات".
