در قرآن آمده است که خداوند هم مکر می کند. در سوره آل عمران آیه ی 53 آمده است که: (یهود با خدا مكر کرد و خدا هم در مقابل به آنها مكر کرد و از همه کس خدا بهتر می تواند مكر کند.)
برای روشن شدن معنای این آیه باید دید منظور از «مكر الهى» چيست؟
«مكر» در لغت عرب با آنچه در فارسى امروز از آن می فهميم تفاوت بسيار دارد؛ زیرا در فارسى امروز «مكر» به نقشه هاى شيطانى و زيان بخش گفته مى شود، در حالى كه در زبان عرب هر نوع چاره انديشى را «مكر» مى گويند اعم از اينكه منظورش خوب باشد يا بد. بنا بر این معنا مکر همیشه و در همه جا بد نیست.
نسبت دادن اين واژه در مورد خداوند به معناى خنثى كردن توطئه هاى زيانبار است، پس اینکه گفته می شود خداوند مکر کنننده است یعنی در مواقع ضروری جلوی طرحهای شیطانی و زیانبار دشمنان الهی را می گیرد .منظور آيه ی مورد بحث اين است كه دشمنان «مسيح» با طرح هاى شيطانى خود مى خواستند جلوی اين دعوت الهى را بگيرند، اما خداوند براى حفظ جان پيامبر خود و پيشرفت آيينش تدبير كرد و نقشه هاى آنها نقش بر آب شد.
بنا بر این مکر همیشه و در همه جا بد نیست. هنگامى كه اين واژه در مورد خداوند بكار مى رود به معناى خوب آن یعنی خنثى كردن توطئه هاى زيانبار است، و هنگامى كه درباره ی مفسدان بكار مى رود به معناى بد آن یعنی جلوگيرى از برنامه هاى اصلاحى است.(1)
(1) برگرفته از: تفسير نمونه، ج2، ص 566 و ج15، ص 498
